Geschiedenis

Hoe het begon

Amicitia werd als fanfarekorps op 1 oktober 1891 opgericht door de vier vrienden Piet Hoeve (22 jaar), Klaas Hoeve (12 jaar), Jan Dil (19 jaar) en Siem Goede (26 jaar). Er is van de begintijd weinig op papier gezet maar waarschijnlijk is het zo gegaan. Wanneer je in die tijd niet zelf muziek maakte, was er geen muziek. Radio, plaat en televisie bestonden nog niet, voor bezoek aan concerten was geen tijd of geld. Er moest hard en lang gewerkt worden en vrijwel het enige verzetje was het dagelijkse “beurzen”, het ’s avonds bij “de Kering” (het kruispunt waar nu DEEN is gevestigd) uitwisselen van buurtnieuwtjes. De muzikale vrienden zorgden hier voor extra vertier en besloten een muziekvereniging op te richten; Amicitia (vriendschap).

In de beginjaren van Amicitia werden aspirant-leden eerst naar de schoolbanken gestuurd om noten te leren lezen. Muziekleraar Brandjes stampte de taaie theorie erin en pas daarna kwam er een instrument en mocht je meespelen.

Repeteren in het dorpscafé

Vanaf 1908 repeteert Amicitia elke week bij Café Govers, op de plaats waar nu De Driesprong staat. In 1925 stelt het concurrerende Café Leguyt (later Het Wapen van Landsmeer dat tegen de vlakte is gegaan voor de komst van supermarkt DEEN) zijn zaal gratis ter beschikking voor een bazar. Amicitia bedankt het cafe met een concert. Dat pikt het “eigen” cafe niet en de club mag daar niet meer repeteren. Sinds die tijd repeteert het orkest bij Het Wapen van Landsmeer en de caféhouder biedt zelfs aan een muziektent te bouwen. Een zaak van groot belang omdat alle concoursen zich in muziektenten afspeelden en er dus vaak in de buitenlucht geoefend moest worden. Door modernisatie van het cafe in de jaren 70 (wandtapijt) is het repetitielokaal in de kroeg niet meer geschikt en verhuist de vereniging naar het Dorpshuis waar het orkest tot op de dag van vandaag repeteert.

Amicitia in concert

In de beginjaren liet Amicitia z’n prestaties tweemaal per jaar aan de dorpsgenoten horen. Het waren sociale dorpsavonden die al om zeven uur begonnen met muziek, waarna een toneelgezelschap een stuk in drie bedrijven opvoerde. Amicitia zorgde daarbij voor de entr’actes-muziek. Na het toneelstuk volgden dan vaak nog komische voordrachten en het bal-na begon dan om één uur ’s nachts. Later werd het programma anders opgezet; er worden lichtbeelden vertoond van het oude Landsmeer en van de gevolgen van de watersnood uit het begin van de eerste wereldoorlog. In 1924 wordt het concert zelfs aangevuld met een filmvertoning.

In 1968 wordt het roer omgegooid: niet langer concerten in de marge van andere optredens maar eenmaal per jaar een uitvoering waarop alleen Amicitia te horen is. Alle geledingen van de club komen daarbij aan bod: harmonie, drumband en leerlingenorkest, solisten en uit het grote geheel gevormde kleinere ensembles. In 1971 klinkt ook Amicita’s Big Band, een swingende formatie die wil afrekenen met het hoempa-imago van het orkest. Tegenwoordig zoekt Amicitia vaak de samenwerking met artiesten of brengt een ad-hoc koor samen om een concert mee te geven.

Van fanfare naar harmonie

In 1981 staat Amicitia voor de beslissing een geheel nieuw instrumentarium aan te schaffen. Het lukt echter al jaren niet om voldoende bugelspelers te vinden of op te leiden. Een fanfare zonder bugels heeft eigenlijk geen bestaansrecht. Mede daarom werd besloten de fanfare om te vormen tot een harmonieorkest.

Opleidingsorkest

In de beginjaren had Amicitia geen jeugdorkest. Een eeuw geleden bestond het begrip “jeugd” ook nog niet in de zin die wij er nu aan toekennen. Als je na je “loffelijk ontslag” direct in het arbeidsproces werd opgenomen, was er geen tijd om echt tot de “jeugd” te behoren. Pas in 1925 lezen we in de stukken dat het werkende lid Van Schaik bereid is jeugdige cursisten apart te dirigeren. En dit opleidingsorkest is er nu nog steeds.