INTERVIEW LISA RUIJSENBERG
Wel of geen concert? Wel of niet repeteren? Hoe dan? De club is er druk mee. De maatregelen om de verspreiding van Covid-19 tegen te gaan zijn na een strenge periode weer ietsje versoepeld. Concerten zitten er voorlopig echt niet in. “De repetities kunnen gelukkig wel weer doorgaan. Al is het in kleinere groepen en zonder de gezellige nazit; ik ben er heel blij mee,” vertelt trompettist Lisa Ruijsenberg (20 jaar).
Hoe ervaar je de repetities bij Amicitia nu?
Het was jammer dat we een paar weken niet meer mochten repeteren. Maar gelukkig kunnen we nu weer van start. Al is het orkest opgedeeld in twee kleine harmonie-orkestjes van ongeveer 30 personen. In juni hadden we repetities met alleen koperinstrumenten, daarna mocht het hele orkest even bij elkaar komen en nu dus in de kleine orkestjes. Ik merk dat ik liever repeteer zoals het nu gaat in de kleine orkestjes dan alleen met de koperinstrumenten.
We hebben geen concerten, mis je dan geen uitdaging?
Ik ervaar niet alleen uitdaging voor concerten. Je moet op de repetitie ook presteren. Niet alleen dat ene concert. Ik heb sowieso niet heel veel prestatiedrang. Ik wil gewoon lekker muziek maken en dat zo goed mogelijk. Ook op de repetities. Het klinkt misschien gek maar repeteren in zo’n kleine groep maakt je verantwoordelijkheid groter en dat maakt het voor mij extra leuk én uitdagend.
Hoe ziet je leven er nu uit met studie en vrienden?
Ik studeer psychologie en doe dat nu helemaal vanuit huis. Ik ga niet naar de campus. Ik zie vrienden af en toe thuis in een klein groepje op anderhalve meter. Volgens de regels. Deze zomer konden we nog veel buiten doen. Maar nu mis ik echt het uitgaan en dansen. Daarom geniet ik extra van de Zumbalessen waar ik elke week naartoe ga. Verder lak ik nagels. Je kunt me vinden op instagram, @lisalakt. De klanten komen bij mij thuis, waar ik goed ventileer enzo. Dan gaat het wel. Overall is mijn leven in Coronatijd vooral saaier geworden.
Wat mis je het meeste?
Ik mis het meeste het contact met anderen. Amicitia vervult nu daarin een grote rol. We konden de afgelopen tijd op donderdagavond in het Dorpshuis goed en veilig samenzijn. Echt een leuke avond in de week waar ik nog wat kon drinken met vrienden. Die nazit is er niet meer maar door wel te repeteren zie je elkaar tenminste nog.
Je ziet ook dat clubs besluiten niet samen te komen. Amicitia doet dat wel. Vind je dat niet raar?
Bij Amicitia is totaal geen (groeps)druk dat je móet komen. Iedereen kan voor zichzelf bepalen of hij naar de repetitie wil gaan. We spelen op voldoende afstand van elkaar en er is alle vrijheid om te zeggen als je niet durft of denkt dat het beter is vanwege werk of thuissituatie om niet te komen. Als je wilt, kom je spelen en als je je er niet goed bij voelt dan skip je de repetities even.
